Toen ik nog op de technische school zat ging ik mee als " prenter" op katwijkse noordzee vissers.  Een " prenter" is een onbetaalde vakantie hulp. 

Mijn eerste reis was op de KW 45  Anna Hendrika

Het was het schip van de vader van een vriend die ik kende van de zeeverkenners. Het was een 2 weekse reis en we gingen vissen boven denemarken op schol en tong.

Na 24 uur stomen ( varen zonder vistuig) kwamen we aan op de visgronden, en het net ging uit.

  Na zo'n 2 uur werden de netten ophehaald , en kon de visverwerking beginnen.

Mijn taak aan boord was het schoonmaken van de gevangen zeeduivels   " hosebekken" noemen de katwijkers deze platvis..

Wat een ervaring was dat voor mij.

Werken op een kotter op de noordzee is niet voor iedereen weggelegd.

Het is keihard werken , vaak onder moeilijke en gevaarlijke omstandigheden.

 Als er veel gevangen wordt dan is er bijna geen tijd voor rust. Respect voor vissermannen !!

Op de visgronden wemelde het van de vissers , veelal urker vissers. 

Ze hebben via de mariefoon contact met elkaar.

Het viel onze schipper op dat wij veel minder vis vingen dan de andere schepen om ons heen.

Er werden bij elke trek aanpassingen gedaan aan het vistuig oa meer wekkers ( kettingen) die de vis uit het zand moeten woelen. 

Niets hielp om meer vis te vangen.  De conclusie van de schipper was dat ik ongeluk bracht en ik mocht geen 2e reis meer mee.

.

Ik ben dus opzoek gegaan naar andere schippers in katwijk waar ik wel mee mocht als prenter.   

Ik kon mee met 2 wieringer kotters met katwijkse bemanning.  De WR 57  Johanna Cornelia met schipper  " teun de fik"  en de WR ?  Marco  .

Deze reizen liepen zeer voorspoedig en ik had een leuke band met schipper teun en de rest van de mannen. 

Met deze schepen maakte week reizen.

Maandag weg vrijdag terug. 

Als de mannen uitgevist waren en naar ijmuiden gingen stomen lag de hele bemanning in de kooi na een week op de benen te hebben gestaan. 

Op gegeven moment kwam ik op de brug en daar was niemand. 

Na een uur op de brug te zijn geweest kwam de schipper even boven om even in de radar te kijken of er tegenliggers in de buurt waren.

Hij was snel klaar en ging weer pitten.

Ik bleef op de uitkijk op de brug. 

Ik weet dus uit eigen ervaring dat er op niet vissende vaartuigen op vrijdag niet perse iemand op de brug staat. 

Iets wat ik later op de koopvaardij mee geconfronteerd werd.Hierover kunt u lezen op de pagina  " anekdotes"

Een oom van een vriend was schipper op een haring hektrawler.

nu was net de haring visserij stilgelegd ivm overbevissing ( 1977)

Ik mocht mee op een experimentele vis reis. De haring vissers hadden het gemunt op koolvis. Toen nog niet zo'n populaire vissoort.  Deze vis houd zich voornamelijk op bij scheepswrakken

We vertrokken  met de Rijnmond  KW 42 uit ijmuiden met de voltalige bemanning ( 24 man)  op zoek naar de koolvis.

We zaten nog tussen de pieren van ijmuiden toen ik me opeens zeeziek voelde . Pff het had me even goed te pakken. De lucht van vis , diesel olie aan boord werkte daar ook aan mee.  Na 24 uur stomen gingen we vissen bij de kust van schotland.  Er waren toen nog moeilijkheden met engeland over vis rechten in kust gebied.  We kregen bezoek van de engelse marine , die de schipper maande om te vertrekken uit de teritoriale wateren.   Dus netten ophalen en verder de noordzee opvaren.   

Nadat we een nieuwe visplek hadden gevonden  ging het steeds mis met de netten. Die scheurde kapot omdat we boven wrakken aan het vissen waren.  Op gegeven moment zat een net zo vast aan een wrak dat we bijna kapseisde.  Pff ik ben nog nooit in mn leven zo bang geweest als toen.  Ondertussen hadden we nog niet 1 koolvis aan boord en 3 netten verspeeld .  De mannen van de visverwerking zaten de hele dag te klaverjassen en balen zware van nelle weg te roken.   Het was een slechte reis voor de rederij.   Ik had ze natuurlijk niet verteld ,dat als ik aan boord ben er allemaal rare dingen gaat gebeuren hihi.