Mijn eerste schip waarop ik mocht aanmonsteren bij seatrade was de "baltic"  Ik ging in de zomer van 1982 aan boord in scheveningen , waar er makreel werd geladen voor Lagos en port harcourt Nigeria.  Er werden op dat moment krukas lagers vevangen van de Deutz hoofd motor. Ik kon dus gelijk vol aan de bak in de machine kamer.  Voordat we naar Nigeria zouden vertrekken moesten eerst een proefvaart maken. Ivm met de nieuwe lagers.  Nu is scheveningen een ondiepe haven , waar je alleen kunt vertrekken bij hoog water.  We voeren naar buiten richting katwijk.  Maar als snel gingen er alarmen af van warm gelopen lagers.  Ze zaten verkeerd om gemonteerd. Pfff ,  dus kon het hele ritueel opnieuw gedaan worden.

Dus na veel vertraging konden we richting nigeria. Door een fout van mij met afsluiters had ik per ongeluk  een groot deel van het drinkwater laten weglopen. Dat was niet een beste beurt van mij, want nu moest er drink water in nigeria gebunkert worden.  En daar is het water niet bepaald khosjer

Bij seatrade toendertijd voeren ze met half nederlands ( vooral groningers) en half spaanse/portugeese bemanningen. De sfeer aan boord van de schepen was meestal wel goed.  Voor vrijgezellen was de  vaartijd 6 a 7 maanden , voor gehuwde 4 a 5 maanden.  We hadden in die tijd nog geen internet whatsapp e.d.  het was contact houden met het thuis front via brieven schrijven , en af en toe bellen ( collect call) 📮☎️

Ook maakte ik kennis bij seatrade met zware olie als brandstof voor de hoofdmotor. Bij Holwerda voeren de schepen nog op schone dieselolie.  Wat een troep is die zware olie.  Toendertijd waren er olie leveranciers in nederland die chemisch afval mengde in de scheeps brandstof.  Onder het motto  wij verdienen wat met de afvoer van dat gevaarlijke spul ,welke ze opstoken in hun motoren op zee.  Soms was de brandstof zo vervuild , dat we al problemen kregen terwijl we nog tussen de pieren zaten.  Olie separatoren die over hun nek gaan , verbrande kleppen etc

Mijn 2e schip bij seatrade was de "tempo"  met dit schip heb ik een paar bijzondere reizen gemaakt.   oa: pootaardappels laden voor  Maputo  Mozambique    en een tonijn reis van  Mauritius en la reinion  en Kaapstad  naar  Puerto Rico .

Mijn 3e schip bij seatrade was de "artctic"   op dit schip was ik aangemonsterd als 3e machinist.  We deden het gebruikelijke rondje   ijmuiden lagos warri port harcourt  mar del plata  montevideo  rotterdam . Met dit schip bleef ik aan boord toen het verlengd werd bij de werf boele bolnes.  Ik heb 9 maanden gelogeerd op de " arctic"

Mijn 4e schip bij seatrade was de "icelandic" Op dit schip was ik aangemonsterd als 2e machinist.       Toendertijd had je nog geen digitale fotografie of een mobieltje waarmee je video,tjes kunt maken.  We hadden een camera met een film rolletje met 36 opname's.  Altijd afwachten welke foto's gelukt waren na aankomst thuis.  Gek genoeg kan ik me heel weinig herinneren van mijn tijd op de icelandic.   

Mijn laatste schip was de "joint frost"  Een in noorwegen gebouwd diepvries schip .  Het was een fijn schip voor de bemanning.  Iedereen had een hut met eigen douche/wc  en ijskast. Dat was een luxe in vergelijking met de in groningen gebouwde schepen van seatrade.  Ik was aangemonsterd als 2e machinist.  Ik had nog niet veel jaren ervaring als machinist , en ik vond zelf de promotie iets te snel gemaakt. Toendertijd hadden de reders het moeilijk om nederlandse bemanning te vinden voor de schepen onder nederlandse vlag.

 We moesten een bananen reis maken van Douala Kameroen naar Dieppe Frankrijk.  De joint frost was niet geschikt voor fruit .

Fruit heeft veel ventilatie nodig .  Het was een spannende reis om de bananen goed over te brengen. Het koste heel veel improvisatie en geknutsel aan de installaties.  .maar wonderwaarlijk kregen we complimenten van de lading eigenaar in Dieppe voor de goede kwaliteit.

Ik had voor mijzelf besloten om te stoppen met varen.  Ik vond de stress in combinatie van de te lange reizen mij teveel worden. Ik kwam in Lagos een vrouw tegen waar ik knetter verliefd op werd.  De Kapitein en de andere officieren verklaarde mij voor gek.   Ik ben gelijk met haar verloofd en een feestje gegeven in een haven kroegje in lagos.  Dat was in Mei 1985.  Ik moest nog tot augustus aan boord blijven.  Ik ben in rotterdam van de " joint frost" afgestapt , en al snel kwam mijn meisje me opzoeken in nederland.  In September zijn we getrouwd in nigeria.    Ik ging aan de wal werken als koel service monteur .